ارزیابی عملکرد آموزش به بیمار در بیمارستان های شهر سبزوار در سه حیطه زمانی (پذیرش، حین بستری، ترخیص) از دیدگاه بیماران و پرستاران در سال 1392

زمینه و هدف: با توجه به فرصت و طول زمان ارتباط پرستار با بیمار، پرستاران بهترین جایگاه را برای کاهش نگرانی و آموزش به بیمار دارا می‌باشند.مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی ارزیابی عملکرد آموزش به بیمار در عملکردهای پرستاری از دیدگاه پرستاران و بیماران(در حال ترخیص) انجام گرفته است. مواد و روشها‌: این مطالعه‌ توصیفی در تابستان سال 1392 در سه مرکز آموزشی – پژوهشی و درمانی شهر سبزوار انجام پذیرفت. جامعه پژوهش را110 نفر از پرستاران و 110 نفر از بیماران بستری در این بخش‌ها که در حال ترخیص بودند تشکیل دادند . اطلاعات از طریق پرسش نامه ساخته شده توسط محقق برای پرستاران و بیماران جمع‌آوری شد ، سپس داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 15و بهره‌گیری از آزمون‌های توصیفی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج عملکرد آموزشی پرستاران نشان داد که بیماران بیش ترین میزان آموزش در بدو پذیرش را ، شیوه استفاده از وسایل مورد نیاز (15%)، بیش ترین میزان آموزش حین بستری را زمان مصرف دارو(41%) و بیش ترین میزان آموزش زمان ترخیص را پیگیری درمان و مراجعه بعدی به پزشک (30%) ذکر کرده‌اندو پرستاران هم بیش ترین میزان آموزش در بدو پذیرش، حین بستری و زمان ترخیص را به ترتیب شیوه استفاده از وسایل مورد نیاز(38%)، روش های درمانی مورد استفاده تسکین درد (66%)، پیگیری درمان و مراجعه بعدی به پزشک(41%)را ذکر کرده‌اند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که وضعیت آموزش به بیمار در هر سه حیطه زمانی از نظر پرستاران و بیماران از مطلوبیت خوبی برخوردار نبوده است.بنابراین مدیران بخش درمان بایستی اقدامات لازم را در جهت بالا بردن سطح آگاهی پرستاران نسبت به اهمیت آموزش به بیمار انجام دهند.